Δύσκολο το μεροκάματο του κληρικού εν μέσω κορονοϊού


Είναι από τα θέματα τα οποία δεν ξέρω από πού να πρωτοπιάσω… Εν προκειμένω δεν θα το εξαντλήσω. Θα πάρω αφορμή από τα περιστατικά που απασχολούν τον δημόσιο διάλογο τις τελευταίες ώρες και αφορούν κληρικούς που παραβλέπουν συστηματικά τα μέτρα κοινωνικής απόστασης.

Δεν ξέρω αν το κράτος πιάστηκε απροετοίμαστο- δεν είναι το θέμα μας άλλωστε. Η Εκκλησία, όμως, πιάστηκε. Και αντιδρώντας σπασμωδικά έδειξε το χειρότερο- ή πραγματικό της πρόσωπο. Σε μία περίοδο, λοιπόν, που η "κοινωνική απόσταση" με κάποιον τρόπο έχει καταφέρει να μας φέρει πιο κοντά, υπάρχει μία κοινωνική ομάδα η οποία τάσσεται μόνη της απέναντι στο σύνολο, να διεκδικεί ευνοϊκή μεταχείριση και εξαιρέσεις από όσα οι υπομένουν οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες του κράτους. Είναι οι θρησκόληπτοι που, ως "η εκλεκτή ομάδα" αψηφά υποδείξεις, καταπατά περιορισμούς και καταδικάζει όσους δεν έχουν αρκετή πίστη και τηρούν τα μέτρα, γιατί τα μέτρα είναι για τους αμαρτωλούς, για όσους δεν πιστεύουν ότι ο θεός είναι αρκετά δυνατός ώστε να τους προστατέψει.

Και όχι, δεν πρέπει να βλέπουμε τους θρησκόληπτους ως τον αποδιοπομπαίο τράγο της υπόθεσης… Υπάρχουν κι άλλοι που την είδαν ρέμπελοι και έκαναν την πασχαλιάτικη σούβλα λάβαρο της επανάστασης. Προσωπικά με ενοχλούν περισσότερο οι πρώτοι. Γιατί αυτοί, έχουν σαν λάβαρο ένα σύστημα αξιών, τη θρησκεία, τον Θεό, την πίστη. Και το χρησιμοποιούν για «τη σωτηρία της ψυχής τους» εις βάρος των υπολοίπων. Και όχι, δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω το απώτερο κίνητρο των μέτρων και στην προστασία ποιου εν τέλει αποβλέπουν αυτά. Παίρνω από τη στάση αυτή την αφορμή, όμως, να μιλήσω για τον υπέρτατο εγωισμό, την αλαζονεία και τη σαπίλα της Εκκλησίας. Γιατί στην περίπτωση των πρώτων, των θρησκόληπτων ρέμπελων, διαφαίνεται η παθογένεια ενός συστήματος αξιών που έχει επιβληθεί στους κατοίκους ολόκληρης της χώρας (και όχι μόνο).

Η Εκκλησία αποτελεί μία τεράστια πληγή για το ελληνικό κράτος με άμεσο αντίκτυπο σε όλα τα άτομα που κατοικούν στην επικράτειά του. Η Εκκλησία δεν είναι η θρησκεία. Η θρησκεία δεν έχει ιεραρχία, μισθό, περιουσία. Η Εκκλησία είναι μία ακόμη εξουσία. Είναι ένας μηχανισμός ελέγχου, καταπίεσης και επιβολής. Δεν γίνεται ένα κράτος να εφαρμόζει μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης μίας πανδημίας και να περιμένει την απόφαση της «Ιεράς Συνόδου». Δεν γίνεται η Εκκλησία να υπακούει σε όσους νόμους θέλει (βλ. φορολογικά), να έχει δικό της ταμείο, αλλά οι κληρικοί να πληρώνονται από το κράτος, να έχει λόγο στις αποφάσεις του κράτους…

Θα μου πεις «ναι, αλλά υπάρχουν κληρικοί με τεράστιο έργο». Θα σου πω μπράβο τους, και πράγματι, υπάρχουν πολύ αξιόλογοι κληρικοί. Υπάρχουν όμως κληρικοί που προτρέπουν σε βία, που διασπείρουν το μίσος, που καταπατούν συστηματικά τον αντιρατσιστικό νόμο, που κάνουν κατάχρηση εξουσίας, που παίρνουν «φακελάκια», που κοινωνούνε κόσμο από την πίσω πόρτα. Και πού είναι η Εκκλησία να κάνει καθαιρέσεις; Σε αυτούς βρήκε να εξαντλήσει την ανοχή της;

Δεν τα βάζω με καμία θρησκεία και κανένα άτομο που πιστεύει. Σέβομαι την πίστη σε κάθε θρησκεία, κάποιες φορές τη θαυμάζω κιόλας. Τα βάζω με μία απολυταρχική εξουσία που περιορίζει τις ελευθερίες πολιτών, που καταπιέζει πιστούς και απίστους. Τα βάζω με την εξουσία αυτή που πατρονάρει και σπέρνει το μίσος. Τα βάζω και με όλους τους θρησκόληπτους που βάζουν τον εαυτό τους πάνω από το σύνολο. Που ζητούν ειδική μεταχείριση εν μέσω μίας παγκόσμιας κρίσης. Γιατί; Για να σε δει η κυρα Μάρθα η καντηλανάφτισσα; Για να δώσεις το 10ευρω να διαβάσουν το όνομα του γιου σου; Για να σωθείς εσύ και να θέσεις σε κίνδυνο την υγεία των γύρω σου;

Η πίστη είναι κάτι ιερό. Όπως είναι και η ελευθερία, η αγάπη και ο άνευ όρων σεβασμός. Καμία Εκκλησία, όμως, δεν φαίνεται να μπορεί να συμβαδίσει με αυτές τις έννοιες. Λογικό. Δεν αγοράζει η αγάπη χρυσά στέμματα και οικόπεδα… και κανένας ξύπνιος πιστός δεν θα δώσει το 20ευρω για το τρισάγιο. Πώς θα βγει το μεροκάματο τώρα που τους κλείσατε τα μαγαζιά; Αυτή είναι η στιγμή να θερίσουν την ενοχικότητα που έσπειραν τόσα χρόνια στο "ποίμνιο".

Υ.Γ.: Κι όσο γι’αυτό το αστείο με τη θεία κοινωνία. Τελευταία φορά που θυμάμαι ο χριστιανισμός δίδασκε ότι ο Θεός δεν επεμβαίνει στα εγκόσμια και οι πιστοί δεν πρέπει να δοκιμάζουν την αγάπη του. Τι; Όχι;

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Από την Πόλη έρχομαι

Ποτέ άλλοτε οι άνθρωποι δεν ήταν τόσο μακριά και οι καρδιές τους τόσο κοντά

Δεν θέλει η πουτάνα να κρυφτεί κι η πατριαρχία δεν την αφήνει