Elena Sko

Από ότι ίσως έχεις καταλάβει αγαπώ τη μουσική. Συνήθως τα κείμενά μου τα γράφω με τη συνοδεία συγκεκριμένων κομματιών. Πολλές φορές θα σε παραπέμπω και στο αντίστοιχο τραγούδι. Από ότι ίσως, επίσης, έχεις καταλάβει, οι μουσικές μου επιλογές περιλαμβάνουν πολύ...ξένο ρεπερτόριο. Για να συνεννοούμαστε, λοιπόν, σκέφτηκα να μεταφράζω κάποια από αυτά.  Εν προκειμένω έχουμε Cem (προφέρεται Τζεμ) Adrian. Ο Τζεμάκος γενικά είναι καλλιτέχνης. Δεν γράφει απλά στίχους, αλλά ποιήματα. Γι' αυτό πιστεύω πως αξίζει να ρίξεις μία ματιά. Εδώ έχουμε το Nereye Gidiyorsun, ελληνιστί "πού πας;", το οποίο μπορεί να έχει πολλά νοήματα, αλλά σε αφήνω να δώσεις εσύ το δικό σου. Εγώ του έχω δώσει πολλά, ένα εκ των οποίων θα βρεις εδώ  https://elenaskol.blogspot.com/2020/05/blog-post_31.html "Σκούπισε όλα τα ψέματα αυτής της πόλης από το πρόσωπό σου, Μάζεψε την καρδιά σου από δρόμο σε δρόμο, Σβήσε όλα τα ίχνη σου από τα γκρι πεζοδρόμια, Μην κοιτάς καθόλου τα πρόσωπά τους, Μην τους βλέπεις, Παι...

                        https://getoutside.ordnancesurvey.co.uk/guides/20-reasons-to-love-cycling/ (για ολοκληρωμένη εμπειρία διάβασέ το ακούγοντας αυτό:  https://www.youtube.com/watch?v=7dy7fElU6Ns  - αφού διαβάσεις τη μετάφραση που θα βρεις εδώ:  https://elenaskol.blogspot.com/2020/05/1-cem-adrian-nereye-gidiyorsun.html ) Και περνάνε τα χρόνια Και πού και πού γυρίζεις και με ψάχνεις, κάθε φορά που είμαστε στην ίδια πόλη, σπάνια πλέον. Και περνάνε τα χρόνια Και κάθε φορά είμαστε εγώ αλλού, αλλού εσύ. Να λέμε τα νέα μας όσο καιρό είχαμε ξεχάσει ο ένας τον άλλον. Να λέμε για τις επιτυχίες, τις αποτυχίες μας, τα αδιέξοδα, τις ελπίδες, τις απογοητεύσεις. Να προχωράμε και να μένουμε στάσιμοι και κάθε φορά, με κάποιον τρόπο, σε κάποια στάση να βρισκόμαστε. Να περιμένω το 31 για κέντρο κι εσύ το 1Χ γι’ αεροδρόμιο. Πάντα για αεροδρόμιο εσύ. Πάντα με ένα «δεν ξέρω πού θα είμαι σε έναν μήνα». Να με αφήνεις...