Σιγά πχια, ένα αστείο είπαμε
«Όταν ο θεός έπλασε τον άντρα του υποσχέθηκε ότι θα βρίσκει καλές και υπάκουες γυναίκες σε κάθε πλευρά της γης. Κι έκανε τη γη στρόγγυλη». Γέλασες; Ελπίζω πως όχι. Αν όχι διάβασε γιατί. Αν γέλασες, όμως, και πάλι διάβασε γιατί ο σεξισμός δεν είναι αστείο… Στις κονστρουκσιονιστικές λογοαναλυτικές προσεγγίσεις, λοιπόν, θεωρούμε ότι ο λόγος αναπαράγει την πραγματικότητα, αλλά, ακόμη περισσότερο, έχει τη δύναμη να την κατασκευάζει (εδώ κολλάει και η πολιτική ορθότητα- το ισχυρότερο «σύστημα καταπίεσης» των κοινωνικά προνομιούχων που δεν μπορούν να πετάνε ελεύθερα την αμάθεια και τη προσβολή τους στις κοινωνικά καταπιεσμένες ομάδες). Δεν είναι τυχαίο το είδος των αστείων που αφορούν κάθε κοινωνική ομάδα. Τα εθνικά αστεία για τους χαζούς Πόντιους (που ουσιαστικά ήταν πρόσφυγες), τα σεξιστικά για τις χαζές ξανθιές, για τις καημένες γεροντοκόρες, για τις υστερικές γυναίκες, για τις κακές οδηγούς, για τις αντιαισθητικές χοντρές και στον αντίποδα τα αστεία για τους μπρουτάλ Κρητ...